In gebieden met een minder hoge marktdruk, zoals IJmond en Almere/Lelystad, kunnen middeninkomens zich vanwege het meer betaalbare prijsniveau zich beter zelf redden. Er is nog een redelijke keus aan betaalbare koopwoningen, al neemt deze voorraad wel snel af. Ook is de druk op de sociale huurvoorraad op dit moment nog minder groot. Het minimaal behouden van de bestaande sociale voorraad door middel van prestatieafspraken met corporaties is wel van belang, omdat de vraag de komende jaren zal toenemen.
Ook in de nieuwbouw is het realiseren van betaalbare koopwoningen en van middeldure huurwoningen mogelijk binnen het verdienmodel van marktpartijen. De inzet van een instrument als het dwingend opleggen in een bestemmingsplan is wellicht niet nodig. Ook is hier nog weinig sprake van beleggers die koopwoningen opkopen om ze te verhuren.
Deze gebieden hebben eveneens te maken met vergrijzing en dus met verstopping op de woningmarkt. Terwijl de goedkope scheefheid hier doorgaans niet hoog ligt (bij een verbetering van het inkomen ligt een koopwoning eerder binnen bereik), is het wel aan te bevelen in te zetten op de doorstroming van senioren zodat betaalbare eengezinswoningen (koop en huur) beschikbaar komen voor jonge gezinnen. Met name in Almere/Lelystad is het toevoegen van levensloopgeschikte woningen en ook startersappartementen een waardevolle aanvulling op het woningbestand dat nu overwegend uit eengezinswoningen bestaat.